3 Ekim 2020 Cumartesi

Tuhaf Bir His

 İlk yazımı Mayıs 2016'da paylaştım. 4 yılı geçti artık. 

Mavi ve ütopya kelimeleri benim için oldukça derin anlamlı. Arada googledan arama yaparım "Mavinin Ütopyası" diye. Herkesin aklına gelir mi bu isim? 4 sene boyunca denk gelmedim, yakın zamana kadar gelmemiştim, biraz önceye kadar.

Aynı isimde hem twitter hem instagram hesabı... Bana ait değil tabii, tuhaf bir his... O kadar benimsemişim ki sanki mahremime girilmiş en dokunulmaması gereken şey benden çalınmış gibi...

"Mavinin Ütopyası" o kadar benki o kadar benim bir parçam... 

Şaşırdım, sonra dedim kendime sen bile sana ait değilsin neyin hissiyatı bu?

Çok insan okumuyor biliyorum biraz da belki ondan bu hüzün, ama öyle ya da böyle burası anı defterim, hayata baktığım en karanlık pencere, gördüğüm, okuduğum, izlediğim yaşadığım her şeyden bir şeyin bulunduğu köşe... Hem ütopyam hem de distopyam. Ve en güzeli mavi burası... Mavi size ne hissettiriyorsa tam da o yer burası...


Basit

Çok manidar her şey... Bir o kadar tek düze... Bir o kadar karmaşık. Anlatamayacak kadar uzun konuşamayacak kadar kısa... Fazlasıyla yorgun bir o kadar eksik...Beklediğimiz hayat bu olmasa gerek ama yaşadığımız hayat bu. Basit...