Birazdan kararacak hava ve inecek gözüme karanlığın perdesi. İstemsizce binbir düşünceye dalacağım ve yine karanlık geceyi terk edene kadar özleyeceğim seni.
Gün aydınlanacak ışıltıdan gözlerim kamaşacak, göremeyecek hiçbir şeyi ve ben özlemeye devam edeceğim. Özleyeceğim, özleyeceğim, özleyeceğim...
Gün batımı gelecek kapıma, renklerini göreceğim turuncu ve mor arasında gidip gelecek gökyüzü. O zaman anlayacağım "Sensizlik böyle işte!" diyeceğim. Her anın adını "sensizlik" koyacağım. Gözümde akan bir damla yaş ya da kulağımda duyduğum bir fısıltı olacaksın. Yüzünü hatırlamayacağım mesela fakat gözlerini çizebileceğim gökyüzüne. Birkaç gün belki birkaç yıl sonra anlamını yitirecek gün batımı.Sensizliğin yerini bir başka sen alacak. Değişmeyecek tek şey turuncu ve mor arasında kalan senin gözlerin. Sen o anda sıkışıp kalacaksın ve o an şimdi anlamını yitirmiş olacak.
06/10/2015
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Değerli zamanından ayırıp yorum bıraktığın için teşekkür ederim. İyi veya kötü yorumunu kendimi geliştirmek için kullanacağım...